Kayseri'deki Çocuklarımızın Düşündürdükleri
Acı, kızgınlık, tiksinti ve nefret duymamak elde değil. Son iki gündür aklımdan çıkaramıyorum. Çok şükür toplum olarak çocuklarımıza sevgi, şefkat ve koruma duygusunu kaybetmemiş olduğumuzu yazılanlardan anlıyorum. Ama görmediğimiz, duymadığımız yerlerde çok acı çeken çocuklar olduğunu da biliyorum.
Dayak, tokat ve sopa ile olduğu zaman şiddet hemen görülüyor; ya sevgisiz, şefkatsiz, umursamaz aile ortamlarında solup giden, filizlenemeyen ruhlar; onları haber yapıyor muyuz? Dört, beş yaşında gözüne hüzün çökmüş çocuklar görüyorum çevremde. Çevrelerinde asık suratlı, soğuk, bıkkın, kaygılı ve öfkeli ...